Niliingia ndani ya jengo la mahakama asubuhi ile nikiwa na mzigo mzito moyoni. Nilikuwa mtuhumiwa katika kesi nzito iliyotikisa maisha yangu kwa miezi kadhaa. Kila mtu aliyekuwa ukumbini alionekana kunitazama kama tayari ana jibu juu ya hatma yangu. Nilitembea taratibu, nikihisi hofu, aibu, na kukata tamaa vikichanganyika ndani yangu.
Kabla ya siku hiyo, maisha yangu yalikuwa yameporomoka. Jina langu lilichafuliwa, marafiki walijitenga, na familia yangu iliishi kwa hofu ya kile ambacho kingetokea.
Nilijua moyoni sina hatia, lakini bila ushahidi wa wazi, ukweli wangu haukuwa na nguvu mbele ya mashtaka. Usiku mwingi nilikesha nikijiuliza kama ningewahi kuishi maisha ya kawaida tena.
Niliposimama kizimbani, upande wa mashtaka uliongea kwa kujiamini sana. Kila sentensi ilionekana kunizidi uzito. Nilihisi kama tayari nimeshahukumiwa hata kabla ya hukumu kutolewa. Ndani yangu nilikuwa nimevunjika kabisa, hadi pale nilipokumbuka uamuzi nilioufanya wiki chache kabla ya kesi. Soma zaidi hapa

Post a Comment