Katika kijiji kimoja wilayani Rombo, kulikuwa na bibi mmoja aliyeitwa Bibi Sule. Alikuwa mwanamke wa miaka zaidi ya sitini, mnyenyekevu na mwenye upendo kwa watu wote. Ingawa hakuwa tajiri, alijulikana kwa bidii yake ya kulima ndizi. Shamba lake lilikuwa kivutio kwa kila aliyepita; ndizi zilikuwa na majani mabichi na matunda makubwa yaliyotia hamu.
Lakini kadiri shamba lake lilivyokua, ndivyo pia kijiji kilivyoanza kuzungumza. Kila mara kulikuwa na visa vya ajabu vilivyohusiana na shamba hilo. Kila mwizi aliyethubutu kuingia na kuiba ndizi, alipata tabu isiyo ya kawaida. Ndizi aliyokuwa ameshika haikutoka mkononi mwake. Wengine walishuhudia majirani wakirudi kijijini wakiwa wanashikilia ndizi kichwani, wakizunguka huku na kule bila msaada hadi walipomwendea Bibi Sule na kumuomba msamaha. Baada ya hapo, ndizi ziliwaachia na hali yao ikarudi kawaida.
Hali hii ilianza kuibua maswali mengi. Wanakijiji wakaanza kusema kwa sauti za chini chini:
“Huyu bibi si wa kawaida. Shamba lake lina uchawi. Ndiyo maana mwizi yeyote akijaribu kuiba, anakumbwa na mkasa.”
Polepole jina la Bibi Sule likaenea. Wengine walimuita mchawi, wengine walimuita mganga wa siri. Wapo waliomwogopa sana kiasi kwamba hawakupenda hata kupita karibu na shamba lake. Hali hii ilimletea bibi Sule huzuni. Alihisi vibaya kwa sababu hakuwa mchawi, bali alikuwa mkulima tu aliyeamua kulinda mali yake. Soma zaidi hapa
Post a Comment